Het verhaal achter het beeld (deel 4)

Ik ben nu zo'n 15 jaar bezig met het maken van keramische beelden. Ik ben gestart met realistische portretten; koppen. Al snel werd mijn werk gestileerder en stapte ik (op één opdracht na) af van het maken van bestaande personen. Mijn werk werd eenvoudiger van vorm en (naar mijn idee) onnodige details bleven al snel achterwegen. Weer wat later ben ik ook begonnen met het maken van torso's. Ondank mijn voorliefde voor het mysterieuze en het zogezegd versimpelen van mijn werk, waren de eerste paar torso's nog gevormd naar de realiteit. Op zich is dat ook de goede volgorde; toen ik wist dat ik  een lichaam goed kon weergeven, kon ik door naar het stileren ervan. 
Ik kwam er rond 2014 achter dat het wat vreemd was koppen (zonder lijf) naast torso's (zonder kop) neer te zetten tijdens exposities. Deze kunstwerken gaan in een dergelijke setting onderling iets aan. Ik besloot daarna of koppen, of torso's te exposeren, maar niet meer door elkaar. Ik wilde wel completere beelden maken, maar wat mij nog tegenhield was de angst dat het teveel een 'etalagepop' uitstraling zou krijgen. Ik heb op een gegeven moment een maskerachtig hoofd op een lichaam geplaatst (zie foto hieronder). De uitstraling van dit gecombineerde werk sprak me zeker aan. Het duurde nog wel even voordat ik er één beeld in kon zien. Toen dat zover was, heb ik dit doorgezet en maakte een reeks beelden waar ik nog steeds zeer tevreden over ben.